ارزیابی آزمایشگاهی کاربرد الیاف کربنی بر ویژگی های دینامیکی مخلوط آسفالتی گرم

چکیده هزینه احداث جاده ها با گذشت زمان رو به افزایش است. انجام فعالیتی که به کمک آن بتوان هزینه-های حفظ و نگهداری آن ها یا احداث مجدد آن کمتر شود بسیار حائز اهمیت خواهد بود. بهترین روش برای بهبود راه ها صرف بودجه بیشتر روی آن ها نیست، بلکه بهبود روش ساخت، طراحی و نگهداری آن هاست. با توجه به این مطلب که روسازی اکثر جاده های اصلی ایران از جنس بتن آسفالتی است، مطالعات در زمینه بهبود ویژگی های مخلوط آسفالتی اهمیت خاص پیدا می کند. یکی از این روش ها جایگزین کردن مواد افزودنی به جای نسبتی از حجم مصالح و یا اضافه کردن الیاف به عنوان افزودنی می باشد. از جمله افزودنی هایی که در سالیان اخیر و در این پژوهش از آن استفاده شده است، الیاف کربن می باشد که علاوه بر بوجود آوردن جاده های رسانا تاثیر محسوسی بر مقاومت نیز دارد. به این منظور برای سنجش مقاومت نمونه های آسفالتی آزمایش های مدول برجهندگی و تعیین عمر خستگی به روش کشش غیر مستقیم در دو دمای 5 و 25 درجه سانتیگراد بر روی نمونه های حاوی الیاف کربن صورت گرفته است. نتایج آزمایشات نشان می دهد که مدول برجهندگی نمونه ها با افزایش الیاف کربن افزایش داشته اند. این مقادیر تا نمونه حاوی 5/0% الیاف کربن با شیب تندتری افزایش داشته اند. نمونه های آسفالتی حاوی الیاف کربن در هر دو دمای 5 و 25 درجه سانتیگراد به طور قابل توجهی عملکرد خستگی بهتری در مقایسه با نمونه ساده از خود بروز می-دهند و نمونه حاوی 5/0% الیاف کربن بهترین عملکرد را از خود نشان می دهد. همچنین پیش بینی می شود با افزایش مقدار الیاف کربن تعداد سیکل های منجر به شکست نمونه های حاوی الیاف کربن مقادیر کمتری را در مقایسه با نمونه کنترل در هر دو دمای 5 و 25 درجه سانتیگراد از خود نشان دهند. کلمات کلیدی: مخلوط آسفالتی، الیاف کربن، مدول برجهندگی، عمر خستگی